خدایا!
آن گـونـه زنـده ام بـدار کـه نـشکنـد دلـی از زنـده بـودنـم
و آن گـونه بمـیـران کـه بـه وجـد نـیـایـد کـسـی از نبـودنـم
رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند/چنان نماند چنین نیز هم نخواهد ماند
من ار چه در نظر یار خاکسار شدم/رقیب نیز چنین محترم نخواهد ماند
چو پرده دار به شمشیر می‌زند همه را/کسی مقیم حریم حرم نخواهد ماند
چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است/چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند
سرود مجلس جمشید گفته‌اند این بود/که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند
غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه/که این معامله تا صبحدم نخواهد ماند
توانگرا دل درویش خود به دست آور/که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند
بدین رواق زبرجد نوشته‌اند به زر/که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند
ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ/که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند
هفت قانون منطقی
۱. با گذشته خود کنار بیائید تا حال شما را خراب نکند.
۲. آنچه دیگران در مورد شما فکر میکنند به شما ارتباطی ندارد.
۳. گذشت زمان تقریبا داروی هر دردی است؛ به زمان کمی فرصت دهید.
۴. کسی دلیل و مسئول خوشبختی شما نیست؛ خودتان مسئولید.
۵. زندگی خود را با دیگران مقایسه نکنید؛ ما هیچ خبر نداریم که زندگی آنها برای چه و چگونه است.
۶. زیاد فکر نکنید؛ اشکالی ندارد که جواب بعضی چیز ها را ندانیم.
۷. لبخند بزنید؛ شما مسول حل تمام مشکلات دنیا نیستید